आहा !
यो लोक मा अवतरित हुन पाएछु,
म कति भाग्यमानी !
यो धर्ती. यो आकाश र वायु,
यो माटो-ढुङ्गा अनि नदी
कति थुप्रैको साथ मिलेर
यो ब्रह्माण्ड बने झैँ
म पनि एक्लो बनेर आएन नि !
थुप्रै पीडा, कम खुसी
र, अप्ठ्यारा पिरोलोहरूले
साथ र सहयोग गरेका छन् नि !
म हिँड्दा धर्तीलाई दुख्छ
बोल्दा कसैलाई बिझाउँछ
सबैले मैले दिएका पीडा
सहन गरिदिएका छन् नि !
अनि मात्रै म सिङ्गो उभिएको छु
दुक्ख गरी गरी मुटु धड्की दिन्छ
फोक्सोमा अक्सिजनका फोकाहरू दौडी दिन्छन्
अनि पो म जिउँदो भएको देखिन्छु नि !
सहर चकमन्न छ, भिड र धुलो सँगै छ
ॠण, भाका र कसमहरूको अपजस छ
म त कदापि एक्लै होइन
तिम्रै साथ-सहयोगले उभिएको हुँ नि !